Sometimes it is so hard to tickle your kid's brain. Sometimes they just don't listen (which is normal for kids) or hear anything you say.
Let alone someone else's kid!
Soms is het moeilijk om door te dringen bij je kind als je iets wil zeggen of vragen. Soms luisteren ze gewoon echt niet (wat ook niet raar is bij kinderen)!
Kun je nagaan hoe het is met een kind dat niet van jezelf is!
Last Wednesday Little Man had a friend over (fyi Little Man is almost 6, his friend is 5) and well, I was fine with it. I like playdates, and he has one every two weeks approximately, and sometimes he goes over to someone else's home. I am a very happy mommy with a lovely social little boy of which I am very proud of.
Now, this friend has been over here once and then it was a great playdate!
Last Wednesday? It got bad.
Afgelopen woensdag had de Kleine Man een vriendje op bezoek (Kleine Man is praktisch 6, het vriendje 5) en had ik in mijn hoofd dat het een gezellige woendagmiddag ging worden. Kleine Man neemt ongeveer 1x in de twee weken iemand mee en hij gaat ook wel bij andere kindjes spelen. Ik vind dat zo leuk! Ik ben heel blij dat hij zo sociaal is en veel vriendjes heeft. Ik ben daar echt wel trots op.
Het genoemde vriendje was al een keer bij ons geweest en toen was het gewoon een leuke speelmiddag.
Maar nu? O jee.
Three kids (including Little Lady) were bouncing off the beds, climbing in the closets, ripping up Lego instruction manuals, "fighting" with stuffed animals..... I had to intervene several times! Boy, was I pissed!
And my biggest problem was that I could not find a solution, because it was a playdate. They should be allowed to play together, have fun with eachother and just have a blast! But there are limits of they are allowed to do in my house. And there is this other kid, who isn't mine, and well, I don't know what his "moral values" are (if they have one as a kid) or if he will hear my warnings. I find it hard to reprimand another kid!
Ik had drie stuiterende kinderen (inclusief de Kleine Mevrouw) die aan het springen waren op de bedden, alles overhoop haalden, aan het gooien waren met de lego instructieboekjes en knuffels als wapens gebruikten.... Ik moest een paar keer uit mijn slof schieten en ingrijpen. Man, echt niet leuk!
Mijn grootste probleem is vooral dat ik geen directe oplossing kon vinden, omdat het vriendje toch echt hier was om te spelen. Ik wilde gewoon dat ze lekker met elkaar gingen spelen en lol hebben. Maar aan de andere kant heb ik natuurlijk regels in mijn huis en ook al is het vriendje er niet mee bekend, ik verwacht wel dat de Kleine Man zich er aan houd. Een vriendje ergens op aanspreken vind ik heel erg moeilijk want ik ken hem niet zo goed...
Boy it was hard. I was glad when his mom picked him up. I was happy that I could be honest with her about the whole afternoon in a little chat. And you know what she did when Little Man was with them for a playdate? She seperated them for a while. Kudos to her for an action I didn't want to do :) I am definately going to remember this and just do it!
Coping with someone elses kid, especially when they are doing things I do not like, is still a thing I really need to learn! In a year there will be days with four kids playing under my roof :) O dear....
What would you do? What are your experiences?
Het was dus wel een heftige middag. Ik was blij dat zijn moeder hem kwam ophalen, maar ik was ook blij dat ik er met haar over kon praten. En weet je wat zij had gedaan toen ze echt te druk samen waren bij hun thuis? Ze had ze gewoon gesplitst en elk op een andere verdieping gezet. Wauw, daar had ik nou echt niet bij stilgestaan dat dat een optie was. Ik ga het onthouden.
Omgaan met andermans kinderen, zeker als het niet lekker loopt, is iets dat ik echt moet leren (en misschien wat meer ballen moet krijgen). Over een jaar zullen er vaak vier kindjes hier in het huis zijn :) O jee...
Wat doe jij in dit soort situaties? Heb je bepaalde ervaringen?
P.S. This was my first mom-post! Was it a good read? I would love to hear your opinion!
P.S. Dit was mijn eerste echte mama-post! Vond je het leuk om te lezen? Ik ben benieuwd naar je mening!
O dit is heel herkenbaar! Ik heb dat ook wel eens aan de hand gehad. Mijn moeder vertelde mij toen: "Het is het vriendinnetje van je dochter. JIJ hoeft er geen vriendjes mee te worden!". Met andere woorden: poot stijf houden en de regels duidelijk uitleggen aan vriendje/vriendinnetje. Tegenwoordig stel ik me in dit soort situaties heel koel en afstandelijk op. Het helpt echt. Ik voel me niet zo opgelaten en vriendjes/vriendinnetjes weten meteen wat ze aan me hebben. En vooral: consequent blijven! Succes!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je advies, daar heb ik wat aan! Ik heb nog teveel het gevoel dat ik het leuk moet houden! Niet doen dus :)0
VerwijderenGeloof me, elke moeder heeft er vroeg of laat mee te maken. Uit elkaar kan, maar ook op een rustige manier duidelijk maken wat je wel of niet wilt helpt ook. Echt! Sterkte! Ik wens jou en je kinderen nog heel veel leuke vriendjes en vriendinnetjes :-)
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je advies Tineke, ik neem het ter harte!
Verwijderen