Afgelopen week was iedereen ziek geweest hier, alleen de kleine Kathelijne stuiterde overal vrolijk doorheen ondanks een snotneus. Geert die bleef maar doof. Echt doof. Dwars. Boos. Een soort van pain-in-the-ass om het zo maar even te zeggen. Ik was het van het weekend zo zat dat ik alles maar moest blijven herhalen (tot wel 5x toe) en dat hij zo boos om alles werd.
Man wat was ik blij dat ze weer naar school mochten. Maar gisterochtend wilde hij echt. niet. uit. bed. komen. Huilen huilen. Ik was er klaar mee. Gelukkig offerde de vent zich op en bleef hij thuis bij Geert en zouden ze naar de huisarts gaan om uit te sluiten of er echt niks aan de hand was. Ik was vorige week al met hem geweest vanwege de doofheid maar het advies gekregen om neusspray te gebruiken.
Wat bleek: hij heeft een vette oorontsteking en moest aan de antibiotica. Man wat voel je je dan schuldig! Het arme ventje heeft wel wat te verduren gehad en dan was ik ook alleen maar boos tegen hem aan het doen..... Soms is het maar moeilijk communiceren, en het grootste probleem vind ik dat hij het niet zegt als er iets aan de hand is. Hoe ik dat moet aanpakken is nog steeds uitproberen.
Dus vandaag een uitziekdag, en morgen kijken we weer verder...
Wijze les: kindjes communiceren anders dan volwassenen... signalen oppikken is soms best moeilijk!
~~~~~~~~~~
During Spring vacation everybody got flu like symptoms but only Kathelijne stayed happy with a snotty nose, and everybody else felt miserable. Geert turned deaf from fluid behind his ear drums. He stayed deaf for days and I went to the GP but returned home with nasal spray and the advice to wait it out. It was a trying time during the vacation because I had to repeat myself every time I was saying something to him. Very annoying after a few days!
He started to become irritated and more angry as the days went by. And I got more irritated too.. I was pretty relieved that everyone got back to normal life on Monday, and that I got a break, and the kids would be going to school.
But yesterday he woke up crying, not wanting to get up and I really wasn't in the mood for that kind of behaviour! Luckily hubby offered to stay at home with him and have another visit to the GP to rule out any sickness.
Poor dude was having an ear infection. I felt sooo ashamed! He is on antibiotics and slept most of the day yesterday. Today is a PJ day and I hope he will be feeling better soon.
The thing is, I really want to help him, but he turns his back on us pretty easily, being stubborn and all. He does not say it when something is going on.
And that is hard.
But for now, everyone is more mellow, and everyone will be feeling better soon I hope!
Beterschap voor Geert!
BeantwoordenVerwijderenAch gossie! Beterschap voor de kleine man. Enne... mama's zijn ook maar mensen... ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb als volwassene 1x een oorontsteking gehad en ging zo ongeveer door de muur. Kinderen lopen er soms dagen mee rond voordat je daar eens aan gaat denken. Pfft lastig hoor dit soort dingen. Hopelijk is hij snel weer de oude.
BeantwoordenVerwijderen