Love..

 

 

Ik kreeg gister een complimentje van mijn man.

 

Ik word er nog steeds warm van, zo lief! Gister lagen we in bed en bespraken we de dag. Mijn eerste echte lesdag zat er op en door een enorme verbouwing op school, de invoering van een nieuw roosterpakket, en nog niet klopppend rooster en zoekgeraakte leerlingen was het voor mij een TOP dag! Ik voelde me serieus als een vis in het water. Ik was super zenuwachtig, maar halverwege de les deed ik de deur open (terwijl mijn klas bezig was met een opdracht) en zei: "Ja, dat gevoel is weer terug, ik kan het nog!"

 

En mijn man zei: "Ik vind dat je er heel relaxed om mee gaat dit jaar, ook toen je je rooster kreeg. Echt heel goed. Fijn om te horen dat je je zo lekker voelt in de klas"

 

Daar ben ik heel blij mee, want er zijn de afgelopen jaren wel dingen gebeurd waardoor ik niet zo zen was.

 

Hij is de liefste en ik hoop dat ik hem heel lang mag houden!

 

xx

Barbara

 

~~~~~~~~~

 

I got the sweetest compliment yesterday.

 

Do you know that feeling when you're getting a compliment? That warm fuzzy feeling? I still got, because the compliment came from my dear dear hubby.

We were in bed, talking about the day, and my first day back teaching. Lots of things went wrong, not enough class rooms availabe (so I had to welcome my kids in the corridor), mess ups in my roster, missing students etc. But I sincerely LOVED yesterday. I felt like a fish in the water. I actually said that to a colleague haha.

 

And my dear hubby said: "I think you are coping great this year, not stressing out about everything that got in your way. You are doing great. It is great to hear you like teaching."

 

I was really glad to hear this, because (as you, my reader, might know) there were not so happy years in the past. When I was not zen at all.

 

He is my dearest and I hope to have him as long as possible!!

 

xx

Barbara