We, The Female Gender

We do not seem to like eachother sometimes, do we? I don't know where this comes from, but I think we are our own most vile critics. Be it when looking in the mirror, or when looking to other women.

Especially mothers or mothers-to-be. Those are in the line of fire as it seems. I was talking the other day to another mom on the school playground and she told she got lots of rude comments now that she is pregnant with her fourth kid. Her husband also got negative comments at work. Why?!

I sometimes get the question about a number #3. And I sometimes feel very insecure about being a mom to "just" two and not being  "brave" enough to go for a number #3 (and with a spare name in my head that wasn't used when miss K turned out to be a girl).

Ik geloof niet dat wij vrouwen elkaar vaak aardig vinden. Ik weet niet waar het vandaan komt maar we zijn soms zo enorm kritisch over onszelf en anderen! 

Vooral moeders of aanstaande moeders, zij krijgen vaak de volle laag van mensen die het beter weten. Waarom? Ik zou het echt niet weten! Ik was vorige week aan het praten met een andere moeder op het schoolplein en ze vertelde me dat ze enorm veel onbeleefde opmerkingen kreeg nu ze zwanger is van haar vierde kindje. Ook haar man krijgt op werk vreemde opmerkingen. Waarom???

Bij mij valt het mee, al krijg ik soms de vraag of er nog een derde kindje komt. En ikzelf voel me soms onzeker omdat ik juist dat derde kindje niet wil, alsof ik niet "stoer" genoeg ben om  juist voor de derde te gaan (en het helpt ook niet echt dat we nog een naam over hebben aangezien de kleine dame een meisje was).

I do not know what it is, but a lot of women think themselves entitled to give their opinion about any subject if they can. Where do those genes hide? Can we please turn them off? I would love that :) Thankyouverymuch.

Top three topics? Number of kids, breastfeeding and how you raise your kids.

I need a gazillion fingers to count all the comments I got on all three topics mentioned above.

Extended breastfeeding? Weird.

Not wanting a number three? Really, why not? (because it is a very personal decision!)

What? Co-sleeping/Babywearing/no "crying it out"? You will spoil them!

And I seem to get these comments a lot from total strangers but only sometimes from co-workers/schoolground mommies etc. I even got comments at my baby check up meetings from the doctors....

Ik weet niet wat het is, maar vrouwen onderling vinden het kennelijk nodig om een ongezouten mening of in te butten tijdens een discussie als het ook maar enigszins kan. Waar zitten die genen hiervoor? Kunnen ze misschien ook uit? Ik zou dat heel fijn vinden :)

De top 3 onderwerpen waar je opmerkingen over krijgt? Het aantal kindjes dat je hebt, borstvoeding en hoe je je kinderen opvoedt.

Ik heb enorm veel vingers nodig om alle opmerkingen te tellen die ik over bovenstaande onderwerpen kreeg (laat staan toen ik eens op werk liet vallen dat ik thuis wilde bevallen).

Lang borstvoeding geven? RAAR.
Geen nummer drie? O, waarom niet?
Wat? Co-slapen/dragen/niet uit laten halen? Och och ze worden verwend....

En het gekke is dat de meeste opmerkingen van vreemden kwamen en maar soms van collega's of andere moeders. Ik kreeg zelfs opmerkingen op het consultatiebureau....

Why is it that we are so "jealous"? I don't know how to explain it, but why do we give other mothers unwanted (negative) advice and opinions when they are clearly not necessary?

Here's to the mommies I know who got "O is this pregnancy an oops/unplanned?" when they are pregnant with number 3/4/5 and here's to the mommies I know that will not ever get one or a second very wished for child in their arms (but do get the comments "when's the baby coming/sibling coming"):


I am not foolproof either. I too have those genes and in multiple occasions I blurted out the wrong lines and questions. I still need to learn!

Were there occasions you had the same experience? How did you cope with unwanted comments? I found myself always face struck and I just could not make a response! How do you deal with rude people?

Is het nou zo dat we "jaloers" zijn? Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar moeten we nou echt andere moeders/vrouwen ongewild advies geven of een mening als ze er niet op zitten te wachten?

Kudo's voor alle mama's die ik ken die de vraag kregen "o was de zwangerschap ongepland?" wanneer ze dolgraag nummer 1/2/3/4/5 willen en kudo's voor alle mama's die ik ken die misschien niet dat ene of dat tweede gewenste kindje in hun armen kunnen sluiten (maar dus wel de opmerking "wanneer komt er eens een baby/een broertje/zusje?"

Ik zal eerlijk zijn, ik ben niet perfect. Ook ik heb wel eens een foute zin eruitgefloept. Ik probeer het te leren!

Wie kan hier over meepraten? Wat doe je nou in zo'n situatie? Ik merkte bij mezelf dat ik vooral met mijn mond vol tanden stond en totaal niet wist hoe ik moest reageren. Hoe ga je om met onbeleefde mensen?

xx
Barbara